12 dingen die je mist als je West Virginia verlaat

1. Pepperoni-broodjes zijn nog steeds de beste dingen die je ooit in je mond hebt gestopt.

"Almost Heaven" bijt in een vers gebakken broodje pepperoni. Misschien heb je liever D’Annunzio’s to-go van je lokale Sheetz of het originele recept van Country Club Bakery gegarneerd met Oliverio's pepers en verse mozzarella. Het is het beste om er niet over na te denken. Je eet er pas weer een als je onder het 'Wild and Wonderful'-staatsteken passeert dat aangeeft dat je weer thuis bent.

2. De Appalachen zijn op hun best vanaf de New River Gorge Bridge.

Je mist eigenlijk het feit dat je vastzit in het verkeer op de New River Bridge op weg naar het zuiden voor de zomervakantie. Stilstand is sindsdien niet zo mooi geweest.

3. Je zou het niet erg vinden om weer verdwaald te raken op de kronkelende snelwegen.

Kronkelende wegen laten je voelen. Autorijden is overal te gemakkelijk en je verlangt naar de rust van het rijden langs die bergmama-bochten.

4. 20 juni vrij hebben om je erfgoed te vieren is niet langer een optie.

'Hoe bedoel je dat ik moet werken? Het is West Virginia Day! " Je hebt een heel jaar in de geschiedenisles van West Virginia doorgebracht om deze vrije dag elk jaar te verdienen, maar je bent verhuisd en nu kan het niemand iets schelen.

5. Het is spannend om elk seizoen de transformatie van de geschilderde heuvels te zien.

Hoewel velen de seizoensovergangen in de VS ervaren, doen ze het niet zoals West Virginia. De bergen staan ​​in brand en elke keer dat je de bocht op een kronkelende weg omgaat, begroet je weer een uitbarsting van kleur. De bergen komen in de herfst tot leven en stutten hun spullen als een kudde pauwen die boven de horizon uitstijgen.

6. Denk niet eens dat je opritten kunt krijgen waar je nu bent.

Restaurants overal pronken met hellingen op hun lentemenu's, maar ze smaken nooit zo goed als toen je ze vers uit je achtertuin plukte.

7. Je mist feesten met je vrienden in het bos.

Je bent al een tijdje niet meer naar een kampvuur geweest waar iemand je zijn zelfgemaakte maneschijn en s'mores aanbood terwijl je de Mountaineer-versie van Sweet Caroline riep. Lieve Caroline, EET SHIT PITT.

8. Het ingevette watermeloenenspel is alles.

Het enige wat je in de zomer wilt doen, is twee teams bij elkaar brengen, een ingevette watermeloen in het dichtstbijzijnde meer gooien en kijken wie de overkant kan bereiken. Alle anderen denken dat je gek bent omdat je dit suggereert.

9. "Laten we gaan!" wordt verondersteld te worden gevolgd door "Bergbeklimmers!"

Er is geen eenzamer gevoel dan wanneer je schreeuwt: "Laten we gaan !!!!" aan de overkant van de bar en mensen staren je alleen maar aan.

10. Tijdens je reizen over de hele wereld is Mario's Fishbowl nog steeds de enige plaats die je bent tegengekomen waar je een biertje van de tap kunt verkopen in, nou ja, een vissenkom.

Genoeg gezegd.

11. Zaterdagen zijn voor bumperkleven.

Er zijn misschien WVU-fans over de hele wereld, maar er is één Mountaineer-veld. Je verlangt ernaar om naast de vurig in goud en blauw geklede fans te staan ​​die Country Roads zingen, gespeeld door de Pride of West Virginia na een thuisoverwinning.

12. Als John Denver zingt: "Landwegen / Breng me naar huis ...", huil je een beetje omdat je mijlenver verwijderd bent van die plek waar je thuishoort.

Niets geeft je meer heimwee dan het horen van dit volkslied buiten West Virginia. Elke keer dat je het uit zijn verband ervaart, bijvoorbeeld in een discoteca in Praag of een norebang in Korea, blaast het je omver en steelt het tegelijkertijd een klein stukje van je hart.